Filippo Brunelleschi

Filippo di ser Brunellesco Lapi, máis coñecido como Filippo Brunelleschi, nado en Florencia no 1377 e finado na mesma cidade o 15 de abril de 1446, foi un grande arquitecto, enxeñeiro, escultor, matemático, ourive e escenógrafo florentino do Renacemento italiano.

Está considerado entre os primeiros arquitectos e deseñadores da Idade Moderna, e foi un dos tres grandes iniciadores do Renacemento florentino con Donatello e Masaccio. En particular, Brunelleschi, que era o maior, foi o punto de referencia dos outros dous e foi o responsable da invención ou redescubrimento da perspectiva de punto de fuga único, ou "perspectiva céntrica lineal".

Malia comezar a traballar como ourive e despois como escultor, acabou dedicándose principalmente á arquitectura e construíndo, case exclusivamente, en Florencia, edificios tanto laicos como relixiosos que se converteron en modelos para outros artistas. Entre estes, destaca a cúpula de Santa María del Fiore, obra mestra da enxeñaría construída sen a axuda de técnicas tradicionais, como o arco, coñecida pola súa estrutura autoportante.

Con Brunelleschi naceu a figura do arquitecto moderno que, ademais de implicarse nos procesos técnico-operativos, como os mestres de obras medievais, tamén tiña un papel substancial e consciente na fase de deseño: xa non practicaba unha mera "mecánica" senón que pasou a ser un intelectual que practicaba unha "arte liberal", baseada nas matemáticas, a xeometría e o coñecemento histórico. A súa arquitectura caracterizouse pola creación de obras monumentais de claridade rítmica, construídas a partir dunha medida básica (módulo) correspondente a números enteiros, expresados ​​en brazos florentinos, dos que se derivan múltiplos e submúltiplos para obter as proporcións dun edificio enteiro. Reviviu as ordes arquitectónicas clásicas e o uso do arco de medio punto, indispensable para a racionalización xeométrica-matemática dos planos e alzadas. Un trazo distintivo da súa obra foi tamén a pureza das formas, obtida cun uso esencial e rigoroso dos elementos decorativos. Típico neste sentido foi o uso da ''pietra serena'' gris para as estruturas arquitectónicas, que destacaba contra o lixeiro xeso dos muros. Informations fournies par Wikipedia